Struktura kadrowa

Zespół placówki powinien składać się z kierownika, wychowawców oraz specjalistów i instruktorów. Zatrudniając kadrę należy dążyć do możliwej stabilizacji zatrudnienia jak również przeciwdziałania nadmiernej rotacji pracowników. Preferowane są umowy o pracę – zarówno w stosunku do kierownika jak i wychowawców, jednak placówki powinny mieć możliwość wyboru formy zatrudnienia. Przy zatrudnianiu wychowawców należy pamiętać o art. 22 Kodeksu Pracy.

Ze względu na różnorodny sposób organizacji pracy placówki nie da się ściśle określić standardów liczby dzieci na wychowawcę (lub instruktora prowadzącego zajęcia).

Jednak, aby móc prowadzić efektywną pracę, opartą na relacji, która ma szansę wpłynąć na rozwój dzieci, niezbędne jest zapewnienie indywidualizacji pracy. Dlatego też standard, który należy przyjąć w pracy, powinien być następujący:

SPOT ROZWOJOWY – 7-10 wychowanków na 1 dorosłego

SPOT KREATYWNY – 8-12 wychowanków na 1 dorosłego

SPOT MŁODZIEŻOWY – 10-12 wychowanków na 1 dorosłego

Wyliczenie odnosi się do liczby miejsc w placówce i zatrudnionej kadry.

Aby placówka mogła należycie zarządzać kadrą, utrzymywać i motywować pracowników rekomendujemy możliwość finansowania w ramach budżetu na kadrę: premii okolicznościowych /dodatków stażowych/dodatków motywacyjnych oraz różnicowanie stawek zatrudnienia w zależności od kompetencji i stażu pracy, a także innych kosztów wynikających z Kodeksu Pracy.

W ramach pracy wychowawców i specjalistów w placówce powinna być finansowana:
– praca bezpośrednia z dziećmi,
– praca ze środowiskiem (kontakt z rodzinami, szkołami, instytucjami pomocowymi),
– praca na rzecz dziecka (przygotowanie do zajęć, udział w superwizjach, praca w zespole, dokumentacja).

Proporcje pomiędzy pracą bezpośrednią na rzecz dziecka oraz praca pośrednią (środowisko, rodzina, praca w zespole) powinny być dostosowywane do potrzeb i sytuacji dziecka. Szacuje się jednak, że praca bezpośrednia to ok. 60-75 % pracy wychowawcy, około 25-40 % czasu pracy stanowi zaś praca pośrednia.

Placówki powinny mieć obowiązek obejmować pracowników superwizją – zespołową, dotyczącą wykonywanych zadań oraz umożliwić doskonalenie kwalifikacji zawodowych (szkolenia, treningi, warsztaty).

Rekomendujemy wprowadzenia jasnej ścieżki awansu w placówkach wsparcia dziennego prowadzonych przez organizacje pozarządowe. Zachęcamy dodatkowo do zapoznania się ze ścieżką awansu Centrum Wspierania Rodzin „Rodzinna Warszawa”, posiadającej w swoich założeniach drogę poprzez stopnie awansu: młodszy wychowawca – wychowawca – starszy wychowawca – starszy wychowawca koordynator. Ze względu na specyfikę NGO, każda organizacja powinna ustalić sobie swoją własną ścieżkę, do czasu wypracowania wspólnego standardu. Oznacza to, iż rekomendujemy, aby NGO miały możliwość różnicowania wynagrodzeń wychowawców oraz umożliwienie finansowania wszystkich kosztów przewidzianych prawem pracy dla zatrudnionych.

Żródło: Rekomendacje Centrum Wspierania Rodzin „Rodzinna Warszawa” do standardów organizacji i pracy placówek wsparcia dziennego w m.st. Warszawa